ผมเชื่อว่าทุกคนคงเคยผ่านคำว่าPuppy
Loveมาแล้ว
แต่ถ้าใครยังไม่เคยมีผมว่าคุณแปลกๆน่ะ(อิอิ)
เรื่องของผมก็ง่ายๆคลาสิกเหมือนทั่วๆไป เริ่มเมื่อตอนผมเรียนอยู่ ป.6ห้องข.โรงเรียนเอกชนแบบสหศึกษา
คือมีทั้งชายทั้งหญิง ในห้องการมีการจัดโต๊ะเรียนเป็นคู่ ซึ่งคุณครูจะจัดให้ชายนั่งกะชาย
หญิงนั่งกะหญิง ซึ่งน่าจะเป็นปกติแบบนี้ทุกๆโรงเรียน
ผมเองตอนนั้นเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆแต่แสบทรวงได้ใจ(แซบมาตั้งแต่เล็กๆ)
ตอนนั้นผมรู้สึกว่าเพื่อนหญิงคนนึงในห้อง เธอดูน่ารักมากๆในสายตาผม
เธอจะนั่งอยู่แถวกลางห้องและแน่นอนเด็กชายแบบผมต้องเป็นเด็กหลังห้อง
ผมจำได้ติดตาจนทุกวันนี้ว่าเธอจะผูกผมม้าเป็นประจำ มีบ้างที่จะถักเปียมา
นั่งตัวตรง สนใจสิ่งที่คุณครูเขียนบนกระดานดำ ผิดกับผมที่คอยแต่สนใจมองเธอตลอดเวลา
เชื่อไหม๊ว่า
ผมยังจำชื่อและนามสกุลของเธอได้จนทุกวันนี้ จำหน้าตาท่าทางที่เธอนั่งเรียนได้ติดตา
มีเพื่อนผมอีก2คนที่แอบชอบเธอ
หนึ่งในนั้นคือเตอร์เพื่อนสนิทผมเอง
ผมและเตอร์มักจะพยายามหาเรื่องคุยกับเธออยู่เสมอ
และด้วยที่เธอเป็นเด็กเรียบร้อยเรียนดี
จึงเป็นข้ออ้างในการยืมการบ้านมาลอกเพื่อเป็นการตีสนิดและรอดพ้นจาการโดนตีที่ไม่ทำการบ้านด้วย
เหมือนยิงกระสุนนัดเดียวได้นกสองสามตัว
ในที่สุดผมก็ได้เป็นคนที่สนิดกับเธอที่สุดในห้อง
ซึ่งวิธีการก็อย่างที่บอกล่ะครับ ยืมการบ้านทุกวัน
เวลาพักกลางวันก็ไปนั่งโต๊ะอาหารโต๊ะเดียวกัน
และผมเองก็ย้ายจากเด็กหลังห้องมานั่งกลางห้องคู่กับเธอ โดยการซื้อสัมปทานโต๊ะข้างๆจากเพื่อนสาวเธอโดยการแบ่งขนมให้ทุกวัน
แต่หลังๆแบ่งขนมให้บ้างไม่ให้บ้าง(อิอิ)
ในช่วงเวลานั้น การได้อยู่ใกล้ๆเธอเป็นความสุขมากๆ
ผมไปถึงโรงเรียนแต่เช้าทุกวันเพราะอยากเห็นหน้าเธอแต่เช้า
บ้านผมไม่ห่างจากโรงเรียนนักจึงไปโรงเรียนแต่เช้าได้ ซึ่งแต่เดิมก็ไปตามปกติคือก่อนเคารพธงชาตินิดหน่อย
ในวัยนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเป็นแฟนกันเป็นยังไง รู้แต่ว่าเราสนิดกันมาก
ไปไหนมาไหนในโรงเรียนด้วยกันเสมอ
เธอคือผู้หญิงที่ผมรู้สึกว่าชอบเป็นครั้งแรกในชีวิต
แต่ด้วยความเป็นเด็ก ก็ยังติดเพื่อน เล่นบอล
ตีปิงปอง และอื่นๆอีกมากมายในกลุ่มเพื่อนชาย
รวมทั้งตอนเย็นแม่เธอจะมารับเสมอเพราะบ้านเธออยู่ไกล
จนค่อยๆห่างๆกันไปอีกทั้งผมติดเพื่อนมากขึ้นด้วย หลังจากจบป.6ห้องข. เธอก็เปลี่ยนห้องไปอยู่ห้องก.(กอไก่)
เป็นม.1ห้องก.
ส่วนผมเองเป็นคนที่สม่ำเสมอ เลยยังอยู่ห้องม.1ห้องข.ทำให้ห่างกันไปอีก ต่างคนต่างมีเพื่อนกลุ่มใหม่
แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมประทับใจและพูดได้เต็มปากเลยว่าชอบ
ชอบแบบเด็กๆน่ะ มีขนมแบ่งกัน ไปไหนมาไหนในโรงเรียนด้วยกัน
แค่นี้ก็มีความสุขสุดๆแล้ว
ตั้งแต่จบม.3จากโรงเรียนมา ผมไม่เคยเจอเธออีกเลย
แต่เธอยังคงอยู่ในความทรงจำของผมจนถึงทุกวันนี้ นี่ล่ะครับPuppy
Loveของผม
ติดตามค่ะ :)
ตอบลบขอบคุณที่ติดตามครับ คุณนะพัด ^^
ลบ