วันอาทิตย์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ปาฏิหาริย์



    ปาฏิหาริย์ คำๆนี้น่าจะรู้จักกันทั่วไป และทุกคนอยากให้เกิดปาฏิหาริย์กับตัวเอง สำหรับผมแล้วปาฏิหาริย์เกิดกับผมบ่อยมาก อย่าอิจฉาผมเลยน่ะเพราะทุกคนก็ได้พบกับปาฏิหาริย์มาแล้วกันทุกคน บางคนอาจบ่อยกว่าผมก็ได้
    เริ่มปาฏิหาริย์แรกของผมก็การได้เกิดมาเป็นลุกของพ่อแม่ เป็นน้องของพี่ชายผม ลองนึกดูสิครับผมเกิดมาครบด้วยร่างกาย32 ซึ่งมีอีกหลายล้านคนในโลกที่มีไม่ครบสมบูรณ์ ผมถือว่าผมโชคดีสุดๆแล้ว มันเป็นปาฏิหาริย์ชัดๆ ไม่เพียงแค่นั้นผมยังเติบโตมาด้วยสุขภาพกายและใจที่สมบูรณ์อีกด้วย
     ยังครับ ปาฏิหาริย์ในชีวิตผมยังมีอีกแยอะ ไม่ว่าจะเติบโตมากับครอบครัวที่อบอุ่น ได้ใชีชีวิตที่มีความสุข ได้ทำได้เล่นในสิ่งที่อยากทำอยากเล่น เมือ่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ ผมยังมีครอบครัวแม้จะมีความไม่สมหวังในครอบครัวบ้าง ต้องสร้างครอบครัวใหม่หลายรอบ แต่ผมก็ได้มีโอกาสมีครอบครัวมีลูกๆที่น่ารัก มีคนที่รักผมและมีคนที่ผมรัก แบบนี้มันปาฏิหาริย์มากๆเลยน่ะครับ
     ทุกๆครั้งของปาฏิหาริย์ ย่อมต้องมาจากการกระทำด้วย หากเรารอแต่จะมีปาฏิหาริย์ให้เกิดขึ้นโดยไม่ทำอะไรเลย เราอาจต้องรอทั้งชีวิตหรืออาจไม่มีโอกาสได้เจอปาฏิหาริย์อีกเลย ผมเคยมีมุมมองว่าชีวิตนี้โหดร้ายกับผมเหลือเกิน ทำไมชีวิตผมต้องเจอกับอะไรร้ายๆมากมายนัก ต้องพบกับความผิดหวังและเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลายๆครั้งผมรู้สึกว่าเหนื่อยและท้อเหลือเกินแล้ว อยากคิดฆ่าตัวตายก็เคยมาแล้ว
     แต่เมื่อวันนึงในช่วงเวลาที่โหดร้ายที่สุด ช่วงเวลาของความเป็นความตาย ผมกลับได้ยินเสียงลุกชายของผมอย่างปาฏิหาริย์ และนั่นทำให้ผมรอดตายและกลับมาเป็นผมได้ทุกวันนี้ หรือการที่ผมต้องเกิดครอบครัวที่สร้างมากับมือแตกแยกหลายครั้งหลายหน แต่ผมก็ได้พบกับคนที่พร้อมจะรักผม และยอมรับในชีวิตผมได้ แบบนี้ไม่เรียกว่าปาฏิหาริย์แล้วจะเรียกว่าอะไรได้
     สิ่งที่ผมผ่านมาในช่วงชีวิตผมได้พบกับหลากหลายเหตุการณ์ หลาหลายความรู้สึก หลากหลายผู้คน หรือแม้แต่เพื่อนๆทีได้พบได้รู้จัก จนวันนี้เป็นเพื่อนที่ผมคิดว่าดีที่สุดในชีวิตผมแล้ว ซึ่งบ้างคนไม่มีโอกาสมีมิตรแท้แบบผมเลย ทุกๆอย่างเริ่มจากได้ให้โอกาสตัวเองได้รู้จัก ได้พบ ได้เจอและสุดท้ายก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น
     ผมได้เห็นหลากหลายผู้คนที่ยอมพ่ายแพ้กับโชคชะตา กับชีวิตมันเป็นเรื่องน่าเศร้ามาก ผมอยากให้ผู้คนเหล่านั้นมองเห็นถึงปาฏิหาริย์ต่างๆที่ผ่านมาที่เกิดกับคนเหล่านั้น เพื่อให้เขาก็พยายามและต่อสู้กับปัญหาที่เกิดขึ้นต่อไปให้ได้ ผมคิดเสมอว่าอุปสรรค์หรือปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวผม มันก็แค่บททดสอบบทหนึ่งเท่านั้น เรามีหน้าที่ที่ต้องทำและผ่านบททดสอบนั้นไปให้ได้ และสร้างปาฏิหาริย์ให้ตัวเอง
    และนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผมอยากเขียนเล่าเรื่องของผมไว้เป็นอุทาหรณ์ให้แก่ผู้ที่กำลังเจอปัญหา กำลังท้อแท้ และกำลังสิ้นหวัง ว่าเราสามารถผ่านพ้นทุกๆปัญหาไปได้ เราสามารถเลือกจะเป็นแบบที่เราเป็น มีความสุขในแบบที่เราเลือก มันอยู่ที่เราจะทำอย่างไร มุมมองในการคิดของเราเป็นแบบไหน ผมเชื่อว่าหากเราคิดบวกไว้ เราจะผ่านไปได้แน่ๆ
    วันนี้ผมพบกับปาฏิหาริย์เรื่องครอบครัว ที่ได้พบกับคนที่ผมรักและคนที่รักผม และมีลุกๆที่น่ารัก สิ่งเหล่านี้ล่ะครับคือปาฏิหาริย์สำหรับผม


ขอบคุณทุกๆปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นกับผม และคนที่มอบปาฏิหาริย์เหล่านั้นให้ และผมก็อยากให้ทุกๆคนพบกับปาฏิหาริย์เช่นกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น